Czym jest?

Terapia integracji sensorycznej (SI) to forma wsparcia skierowana do dzieci, które mają trudności z przetwarzaniem bodźców zmysłowych – takich jak dotyk, ruch, dźwięk czy obraz. Trudności te mogą objawiać się jako:
nadwrażliwość (np. unikanie dotyku, hałasu),
niedowrażliwość (poszukiwanie silnych wrażeń),
– problemy z równowagą, napięciem mięśniowym, koordynacją czy planowaniem ruchu.

Dzieci w spektrum autyzmu bardzo często doświadczają zaburzeń sensorycznych, które wpływają na ich codzienne funkcjonowanie. Terapia SI pomaga im lepiej zrozumieć i uporządkować świat zmysłów, co przekłada się na większy spokój, pewność siebie i komfort.

Jak wyglądają zajęcia SI?

Zajęcia integracji sensorycznej odbywają się w specjalnie wyposażonej sali z huśtawkami, torami przeszkód, piłkami, trampolinami i innym sprzętem, który stymuluje różne zmysły.

Terapia jest indywidualna – prowadzona 1:1 przez certyfikowanego terapeutę SI. Dziecko wykonuje zadania w formie zabawy, które wspierają:

  • dotyk, równowagę i czucie głębokie,
  • koordynację ruchową i planowanie,
  • skupienie, wyciszenie i regulację emocji.

Każde ćwiczenie jest dobrane do potrzeb i możliwości dziecka, a całość odbywa się w atmosferze bezpieczeństwa i zaufania.

Co daje terapia SI?

Regularna, indywidualnie dobrana terapia może wspierać:

  • koncentrację i uwagę,
  • koordynację ruchową i planowanie ruchu (tzw. praksję),
  • integrację zmysłów (dotyku, wzroku, słuchu, czucia głębokiego i równowagi),
  • świadomość ciała i orientację przestrzenną,
  • komunikację i rozwój społeczny,
  • samoregulację emocjonalną i redukcję napięcia.

Dlaczego to ważne dla dzieci w spektrum?

Dziecko z autyzmem często odbiera świat inaczej – głośniej, intensywniej albo wręcz za słabo. Terapia SI pozwala mu:
🔹 lepiej zrozumieć własne ciało i reakcje,
🔹 nauczyć się rozpoznawać bodźce i regulować swoje zachowanie,
🔹 łatwiej funkcjonować w grupie, w szkole, w rodzinie.

To nie tylko ćwiczenia – to droga do większego poczucia bezpieczeństwa i samodzielności.

🏠 Jak wspierać integrację sensoryczną w domu?

Wiele elementów terapii SI można wprowadzić w formie prostej, codziennej zabawy, dostosowanej do potrzeb i możliwości dziecka.

1. Domowy tor przeszkód

Ułóż na podłodze różne faktury i przeszkody:
– poduszki, książki, maty, kocyki, poszewki wypełnione grochem lub ryżem,
– sztuczna trawa, gumowe maty, wycieraczki kokosowe.

Dziecko przechodzi przez tor, omijając podłogę. To świetna zabawa i jednocześnie:

✅ wspiera dotyk, równowagę i czucie głębokie,
✅ uczy planowania ruchów i koncentracji,
✅ pomaga się wyciszyć i rozładować napięcie.

2. Zabawy w piasku, ryżu, fasoli

Wystarczy pudełko i różne sypkie materiały:
– ukrywaj małe przedmioty do odnalezienia,
– przesypuj przez kubeczki, łyżki, lejki.

✅ Pomaga dzieciom z nadwrażliwością dotykową stopniowo oswajać się z fakturami.
✅ Rozwija motorykę małą, skupienie i zabawę tematyczną.

3. Kokon lub huśtawka

Delikatne kołysanie:
– wycisza, reguluje emocje i napięcie,
– stymuluje układ przedsionkowy i czucie głębokie,
– tworzy bezpieczną „bazę”, w której dziecko może się schować, zregenerować i wrócić do równowagi.

Kokon działa jak przytulne gniazdko – tłumi bodźce, daje poczucie kontroli i komfortu.

4. Podwieszany trapez

Trapez w domu to świetne narzędzie do rozładowania napięcia i ćwiczeń fizycznych:
– huśtanie, obracanie się, zwisanie, podciąganie,
– aktywuje układ przedsionkowy i wzmacnia mięśnie,
– rozwija czucie ciała i równowagę.

✅ Regularna zabawa wspiera postawę, koncentrację i wyciszenie.
❗ Pamiętaj: zawsze obserwuj dziecko i dostosuj intensywność stymulacji – nie każde dziecko potrzebuje tego samego.

Bezpieczeństwo to podstawa

  • Zadbaj o miękkie podłoże (dywan, materac, mata).
  • Upewnij się, że wszystkie sprzęty są solidnie zamontowane.
  • Obserwuj reakcje dziecka – stymulacja ma pomagać, nie przeciążać.

Terapia integracji sensorycznej to więcej niż ćwiczenia – to sposób na zrozumienie, jak działa świat zmysłów Twojego dziecka. Dzięki wsparciu terapeuty i drobnym codziennym aktywnościom w domu, dziecko może poczuć się pewniej, spokojniej i swobodniej w otaczającym je świecie.